جایگاه رهیافت تلفیق در تولید علم دینی
نشست علمی با عنوان جایگاه رهیافت تلفیق در تولید علم دینی به مناسبت یازدهمین سالگرد ارتحال عالم ربانی و استاد اخلاق، حضرت آیت الله مهدوی کنی(ره) با توجه به دیدگاههای آن عالم وارسته با ارائه دکتر فاطمه سلیمانی، عضو هیأت علمی پردیس خواهران برگزار شد.
در این نشست دکتر سلیمانی ضمن اشاره به یکی از اهداف مهم دانشگاه امام صادق(ع) در اسناد راهبردی، یعنی تولید علم دینی به وجود رشتههای تلفیقی در این دانشگاه به عنوان راهکاری جهت فراهم نمودن این امر مهم اشاره کرد و با توجه به دیدگاههای آیت الله مهدوی کنی افزود: دانشگاه باید محل نظریه پردازی، پژوهش و ابتکار باشد و دانشجویان باید به تبیین مسائل اسلامی پرداخته و مسائل اصلی اسلام را با مسائل روز تطبیق دهند. دانشگاه اسلامی زمانی قابل تحقق است که در عموم رشته های تخصصی به ویژه رشته علوم انسانی، آموزش دین و آموزش علم به صورت ممزوج با یکدیگر صورت بگیرد. اینجاست که تاثیر فلسفه و مذهب و جهان بینی و اعتقادات و سایر مسائل اخلاقی و سیاسی نقش اساسی دارد و علوم انسانی تحت تاثیر آنها شکل میگیرد و آموزش علوم میان رشتهای مطرح میشود.
وی در ادامه به انواع رویکردهای تلفیقی شامل تلفیق درون رشتهای موازی، تلفیقی میان رشتهای، تلفیقی چند رشتهای، چند رشتهای متقاطع، چند رشتهای متکثر، فرارشتهای اشاره نمود و خاطرنشان کرد: رویکرد تلفیقی در پی آن است که با ارائه سازماندهی خاصی از آموزش، فرصتهایی را برای دانشجویان فراهم سازد تا با اصول، مبادی، روشها و موضوع های متنوع در راستای تولید علم دینی و دانشهای اسلامی و دستیابی به مرزهای جدید در عرصه علوم به ویژه علوم انسانی پیش بروند.
عضو هیات علمی پردیس خواهران ضمن اشاره به رویکرد تلفیقی در دانشگاه امام صادق(ع) با توجه به دیدگاههای آیت الله مهدوی کنی(ره) تصریح نمود: آیت الله مهدوی کنی(ره) بارها متذکر شدند که مقصود از برنامه درسی تلفیقی ارتباط مکانیکی و مونتاژ مسائل علوم انسانی با معارف اسلامی نیست. دانشگاه امام صادق(ع) از همان آغاز بر این مبنا استوار بود که مسائل دینی را با مسائل علمی به معنای امروزی آن پیوند دهد. به عبارتی لازم است مسائل علمی با مسائل دینی از حیث محتوایی و اجرایی تلفیق شود. این رویکرد با نام رهیافت میان رشتهای معروف است. در این رویکرد دیدگاههای مختلف به چالش و گفتگوی موثر میپردازند و رهآورد عمیقتری فراروی محقق قرار میگیرد. در این مدل محقق با هدف دستیابی به نظریهای جامع به ترکیب روشمند و تلفیق رهآوردها میپردازد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: فرایند مورد نظر آیت الله مهدوی کنی(ره) بسیار نزدیک به رویکرد چهارم تلفیق یعنی رویکرد چند رشته ای متقاطع است. آنچه مدنظر آیت الله مهدوی کنی(ره) است تلفیق بین رشته فقه با یکی از رشتههای علوم انسانی- اجتماعی است. درواقع توسعه علم فقه به عنوان یک علم دینی و حل مسألهای از مسایل یکی از علوم انسانی مثل اقتصاد، سیاست، مدیریت و غیره است.

نظر شما :