پیام رئیس محترم پردیس خواهران به مناسبت اولین سالگرد درگذشت بانوی فاضله، سرکار خانم دکتر سهیلا محسنی‌نژاد

یکسال است که فقدان خواهر مؤمن و صمیمی ، همکار متعهد و سختکوش و استاد فرهیخته و خلاق مرحومه خانم دکتر سهیلا محسنی نژاد دلمان را سخت آزرده وخاطرات حضور گرم و پر از لطف و خیرش از ذهن نمی‌رود. همو که یکی از بهترین مصادیق فرمایش امیرمؤمنان علی - علیه السلام - بود .حدیثی که بارها مرحوم استاد آیه الله مهدوی کنی –رحمه الله علیه - در تقدیر از مقام معلم آن را بیان می‌فرمود : «قیمت و ارزش هر کس به اندازه کارى است که مى تواند آن را به خوبى انجام دهد»; (قِیمَةُ کُلِّ امْرِئ مَا یُحْسِنُهُ) و دکتر محسنی نژاد تلاشش در بسیاری از امور اینگونه بود.
در تمامی روزهای این یکسال یادگارهای بسیار زیبا و نیکوی او درگوشه گوشه فضا و برنامه‌های مختلف پردیس درکنار تصویر بشاش و پرتبسم سیمای خوشش، جای خالی او را بیشتر برما ‌می‌نمایاند. او به معنای واقعی نمونه بارز بانوی مؤمنه‌ای بود که «بشره فی وجهه وحزنه فی قلبه» را تصویر می کرد. هرجا بود تلاش، امید و تکاپو موج می‌زد؛ بی‌تردید بر آیاتی چون «انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه» باورداشت و از کسالت و رخوت بی‌زار بود . 
درآموزش داشته‌ها و اطلاعاتش باعشق و سخاوت دستگیر دیگران بود. آن قدر روی خوش و دست گشاده داشت که دیگران را برای آموختن مشتاق و تشنه می‌ساخت. در این مسیر بدیع‌ترین روش‌ها ومحتواهای آموزش زبان عربی را برمی‌گزید و کلاس درس خود را به چارچوب معین دانشگاه محدود نمی‌کرد. برای تربیت و آموزش شاگردانش با آنها هم سفره و هم سفر می‌شد، در مشایه اربعین آموزش را با معنویت زیارت همراه می‌کرد و این‌گونه در قلب‌ها استاد و مربی ماندگار می‌گشت. ازموفقیت، پیشرفت و خوشی شاگردانش لذت می‌برد و در شادی‌هایشان مسرور و با غم و دردشان همدل بود. 
در یک کلام در مقام استاد دستگیر هرطالب علم و درجایگاه  مدیر همراه و خیرخواه همکارانش بود، با همه مشغله های اداری وآموزشی از خدمت به مادر عزیزش لحظه‌ای قصور نکرد و ازکوچک‌ترین محبت و توجه به استادان ایرانی و غیرایرانی و متعلقانشان کوتاهی نورزید و با کم‌ترین امکانات ، بهترین ثمرات را پدید می‌آورد.
این چند سطر که در نهایت اندوه از فراقش نگاشته شده، بیش از توصیف اندوه ما در غم از دست دادنش تذکری است برای دوستانش و خود نگارنده ؛ تذکری برای خوب زیستن ، خیرخواهی ،پویایی ،امیدواری ، خیر کثیر بودن و جاودانه ماندن. 
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.