دلنوشته‌ای از انجمن علمی دانشجویی زبان پردیس خواهران

دلنوشته
سال ۹۸ بود و ما نو دانشجویان دانشگاه امام صادق تازه وارد در دنیای زبان عربی و ترم سه، اوازه تعلیمات استاد را شنیده بودیم و مدام از سال بالایی هامان می شنیدیم که در کلاس های عربی استاد محسنی نژاد عربی مان جهش پیدا خواهد کرد و پیشرفت خوبی خواهیم کرد و از اینکه قرار است ماهم روزی با استاد محسنی نژاد کلاس داشته باشیم خوشحال بودیم تا اینکه روزی اعلام شد که دانشگاه امام حسین علیه السلام از بین زبان اموزان زبان عربی تعدادی نیرو برای اعزام به کربلا می پذیرد استاد محسنی نزاد هم باهمان نشاط همیشگی شان ما را ترقیب به دادن مصاحبه کردند و گفتند فلانی برو بین همه زبان اموزان اعلام کن بیایند برای مصاحبه، خلاصه تعدادی که گزینش شدند نشستند پای درس استاد، با اخلاص بدون هیچ چشم داشت نه تنها به ما امام صادقی ها بلکه به سایر  دانشجویان زبان عربی لهجه عراقی تدریس می کردند از فرهنگ و نحوه برخورد با عرب زبان ها برایمان شرح میدادند...
هم زمان با حرکت ما استاد به اجلاس بین المللی اربعین در نجف برای سخنرانی دعوت شدند اما باز هم با ما با اتوبوس علی رغم ساعت های زیاد نشستن در اتوبوس همراه شدند تا از فرصت طی طریق برای ارتقای مهارت ما استفاده کنند 
بالاخره رسیدیم کربلا... و هرلحظه که میتوانستیم با کودکان و بانوان عرب زبان ارتباط برقرار کنیم یاد استاد می اوفتادیم، هر شب همه مان را جمع میکردند و میگفتند:(( خب امروز چه کردید؟)) و ما با شوق درس پس میدادیم، روز اول ورود به کربلا که گروه درگیر محل اسکان و پیدا کردن ون برای رفتن به زیارت بود استاد با چابکی و زرنگی همیشگی شان   ما بچه های امام صادق را به زیارت بردند در راه برگشت برای هرکدام از ما چهار پنج نفر مبالغی از خودشان هزینه کردند همه مان را بستنی مهمان کردند...
از کربلا برگشتیم ، از ترم بعد کلاس هامان با استاد شروع شد، مهربانی و جدیت در عین واحد خصلت همیشگیشان بود، پر تلاش، مهربان و دلسوز با دانشجو ...
اینکه برای دانش جو و پیشرفت از دل و جان زحمت می کشیدند و وقت صرف می کردند ما را شرمنده می کرد تا مبادا کم کاری کنیم... وارد انجمن زبان که شدم بیش ازبیش استاد را شناختم که چقدر برای دانشجو دل می سوزانند تا به جایی برسد ... روزی گفتند: (( فلانی تو هر وقت کاری داشتی و دیدی من انلاین هستم  پیام بده! در هر ساعت از شبانه روز! ابتدای امر فکر کردم لطف دارند تا من معذب نباشم اما بعد از شروع کارم در انجمن هرگاه برای استاد پیام میدادم سریع راهنمایی می کردند و جواب میدادن و حساب سین کردن و جواب ندادن و من استاد و فلانی شاگرد است نبود... هر متن عربی که به برایشان میفرستادیم در کمال بزرگواری برایمان تصحیح میکردن و این مرا هربار شگفت زده میکرد...
هرچه که فعالیت از انجمن دیده اید باعث بانی ان استاد بودند از دعوت کردن مهمانان لبنانی و سوری برای جلسات حوار مفتوح گرفته تا برگزاری کارگاه های مکالمه و فیلم و دادن بیانیه و...
اگر یکی دو هفته کمی فعالیتمان کم رنگ میشد تماس می  گرفتند و با این عبارت که چه خبر از انجمن ؟ و می توانید فلان کارگاه و نشست و فعالیت را در برنامتان قرار دهیداز کار انجمن پیگیر می شدند 
استعداد یابی و به کار گیری دانشجو در فعالیت های مهم نیز از سبک ایشان بود که نشان از اخلاص و دلسوزی ایشان میداد... 
ولله ولله لا نعلم منها الا خیرا خداوند حق ایشان را برما حلال کند زیرا که امیر مومنان علیه السلام فرمودند من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا
 
با نهایت تاسف و تالم در گدشت استاد گرانقدر سرکار خانم دکتر محسنی نژاد را تسلیت میگوییم و برای همه خانواده بزرگوار ایشان، اساتید، دانشجویان و متعلمین زبان عربی از خدواند باری تعالی صبر مسالت می کنیم

فاتحه ای محبت بفرمایید

انجمن دانشجویی زبان دانشگاه امام صادق علیه السلام پردیس خواهران