رهیافت تربیتی انذار از منظر قرآن کریم تبیین شد

کرسی ترویجی عرضه و نقد دیدگاه‌های علمی دانشگاه امام صادق (ع) با عنوان "رهیافت تربیتی انذار از منظر قرآن‌کریم" با ارائه دکتر نیکو دیالمه، عضو هیأت علمی پردیس خواهران در روز چهارشنبه 8 بهمن در فضای مجازی برگزار شد. دکتر سعید بهشتی، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی و دکتر عباس مصلائی پور یزدی، عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع) به عنوان ناقدان جلسه و دکتر مهدیه مهدوی کنی، عضو هیأت علمی پردیس خواهران به عنوان دبیر علمی در این کرسی علمی حضور یافتند.

دکتر دیالمه در ابتدای جلسه به دلایل پرداختن به موضوع ذکر شده و مفهوم‌سازی مقوله انذار پرداخت و تصریح نمود: انذار در لغت و اصطلاح اولین مرحله سلوک الی الله است که اگر نفی شود مخاطب در معرض انحراف، کفر و هلاکت قرار می‌گیرد.

وی در ادامه به مراتب انذار در ساختار تربیتی قرآن‌کریم اشاره کرد و خاطرنشان نمود: انذار سنت همیشگی رب العالمین در فرایند تربیت است.  

دکتر دیالمه در ادامه ضمن بیان اینکه اثربخشی انذار با حال مخاطب و متربی مرتبط است خاطرنشان کرد: انذار جنبه عمومی دارد. هدفی که قرآن برای انذار بیان می کند ایجاد رویکرد اجتنابی است به نوعی قدرت بر نفس و خویشتن‌داری است.

عضو هیات علمی پردیس خواهران سپس به مولفه‌های انذار در کاربرد قرآنی پرداخت و ضمن اشاره به ویژگی‌های منذر خاطرنشان کرد: منذر باید از حکمت بهره‌مند باشد. به عبارتی هر کس تا حدودی می‌تواند مبشر باشد اما منذر درواقع کسی می‌تواند باشد که خودش از خطر متوقع ترسیده و آثار آن ترس در سخن و عملش جلوه‌گر باشد.

وی در ادامه تاکید نمود: درواقع انذار یک اصل تربیتی است و اقدامات تربیتی بدون آن محقق نمی‌شود. همچنین در انذار انگیزه مشفقانه، دلسوزانه و برخاسته از محبت باید لحاظ شود و برخلاف آنکه عامه این مقوله را ترساندن و در نتیجه باعث خلل می‌دانند، اما این هشداری است که از طرف فردی دلسوز داده می‌شود.

دکتر دیالمه بیان نمود: مربی که منذر است علاوه بر خود اجتنابی باید سه ویژگی داشته باشد اول اینکه امید داشته باشد که می‌تواند تحول ایجاد کند و جلوی آسیب‌ها را بگیرد. دوم اینکه شجاع باشد و سوم اینکه اهل استقامت و پایداری باشد. زیرا ممکن است در برخی از افراد به دلیل آماده نبودن انذار در ابتدای امر کارساز نباشد و در این شرایط مربی باید استقامت لازم را داشته باشد.

وی در ادامه ضمن اشاره به انذار در ساحت‌های مختلف تربیت اعم از اعتقادی، عبادی، علمی، عقلی، اقتصادی، اجتماعی و غیره خاطر نشان کرد: این مقوله مستلزم اندیشه‌ورزی جهت دستیابی به روش‌های متناسب با هر ساحت و موقعیت متربیان است.

دکتر سعید بهشتی، ناقد کرسی در ادامه ضمن اشاره به نکارت ارزنده و آموزنده این اثر علمی تصریح نمود: نقاط قوت قابل توجه و قابل تاملی در این بحث علمی وجود دارد. ارائه مطالب منظم و ساختارمند است. پژوهشگر به لحاظ محتوی غور خوبی در مطالب داشته‌اند و این کار علمی از نظر دسته‌بندی و طبقه‌بندی و جامعیت ارزشمند است.

وی در ادامه ضمن اشاره به بیان نکات تکمیلی تصریح نمود: بهتر است تفاوت بین کارکردها و بایسته‌ها مطرح شود. در تعریف اصل بازنگری شود. سوالات تحقیق بازنگری شود و استدالاتی در جهت پذیرفتن انذار به عنوان اصل تربیتی مطرح شود و یک تعریف جامع و مانع با توجه به مولفه‌ها در باب انذار بیان شود.

در ادامه دکتر عباس مصلائی پور یزدی، ناقد جلسه ضمن اشاره به نکات مثبت اثر علمی مذکور بیان کرد: موضوع بررسی شده از حیث میان رشته‌ای بودن کار دشوار و ارزشمندی است.

وی در ادامه خاطرنشان نمود: بهتر است گزارش آماری از واژه‌ها و مشتقات انذار مطرح گردد. همچنین بسامد آن در سوره‌های مکی و مدنی ارائه گردد. همچنین به آیاتی که از نظر مفهومی به انذار می‌پردازد نیز مورد توجه قرار گیرد و در تکمیل مباحث، بخشی از احادیث مربوط به موضوع نیز ذکر شود. همچنین اهداف انذار در آیات مختلف تبیین شود.