کارگاه خودمهارگری با توجه به راهبردهای قرآنی برگزار شد

کارگاه خودمهارگری با راهبردهای قرآنی از سلسله کارگاه‌های طرح هجرت با حضور دکتر محصص در روز شنبه ۱۰ آبان ۹۹ در فضای مجازی اسکای روم برگزار شد.

مدرس در این کارگاه ضمن پرداختن به مفهوم خودمهارگری یعنی توانایی شخص برای تغییر کنش‌های درونی یا متوقف کردن تمایلات نامطلوب خود، به مفهوم غرض در خودمهارگری پرداخت و آن را توانایی جهت تنظیم و مهارت عامدانه و آگاهانه در حوزه‌های ارزش‌ها ،افکار و هیجانات و رفتارها و در نظر گرفتن اهداف بلند مدت دانست.

دکتر محصص در ادامه ضمن بررسی عناصر سازنده خودمهارگری شامل معیارها یا همان ایده‌ها که هدف پایانی رو‌نشان می‌دهند، نظارتگری یا خود آگاه بودن و رصد کردن وضعیت موجود توسط فرد و عملکردها یا همان توانایی ایجاد تغییر،  بیان کرد: هر نوع فعالیتی که برای کاستن فاصله وضعیت موجود تا وضعیت مطلوب انجام می‌شود، عملکرد تلقی می‌گردد. رفتارهای منفی زمینه‌ساز آسیب‌های جدی است و با اندکی خودآگاهی باید این رفتارها مهار گردد.

وی در ادامه افزود: واژه مقابل خود مهارگری تکانه است. در خودمهارگری باید از پاسخ بی‌درنگ به تکانه دادن فاصله گرفت. تکانه‌ای که در دوران کرونا با آن مواجه هستیم، وبگردی در فضای مجازی است. وبگردی با تربیت جنسی پیوند وثیقی دارد. تحریک‌کنندگی بصری و هزینه‌های پایین باعث گردیده تا مخاطبان این فضا در کل دنیا زیاد شده و دگرگونی‌های بنیادینی در حوزه تعلیم و تربیت ایجاد شود.

دکتر محصص در ادامه ضمن تعریف یونسکو از تربیت جنسی خاطر نشان کرد: لازم است افراد اطلاع داشته باشند که چطور در روابط درون خانواده و دوستان و ارتباطات مدت دار بتوانند خود را صیانت کنند، مهارت‌هایی داشته باشند که در تصمیم‌گیری‌ها به نحو تکانشی عمل نکنند . درواقع برای حرکت در مسیر تعالی باید به مهارت خودمهارگری مسلح شویم.

وی در ادامه ضمن بررسی اصلی‌ترین واژه در مورد خودمهارگری بیان کرد: اصلی‌ترین واژه، تقواست که ۲۵۸ بار در قرآن آمده است.

دکتر محصص در ادامه ضمن پرداختن به این نکته که یکی از مولفه‌ها برای خودمهارگری صبر است، به تببین و بررسی مفاهیمی چون سازه خودمهارگری، شناخت‌ها که در پررنگ شدن و انگیزش پیدا کردن برای خودمهارگری اثرگذار است،  رفتارها که در قرآن آموزش داده شده از جمله توجه به دوستان یکی از راهبردهای رفتاری در قرآن در حوزه خودمهارگری است، رفتارهای یاری رسان در قرآن در مهارخویشتن، مهار چشم، توجه به شنیده ها و توجه به گوش، توجه به زبان، حیا،  شکر، کرامت مبادرت کرد.

دکتر محصص در پایان به منابع انگیزشی در بحث خودمهارگری شامل بحث ترس (خوف) و امید(رجا) پرداخت و در این راستا تعادل میان خوف و رجا را بررسی کرد و نتیجه گرفت: چنانچه در قرآن نیک بنگریم مجموعه‌ای از راهبردهای شناختی و رفتاری در زمینه خودمهارگری وجود دارد که در سلامت روانی ما اثرگذار است و در دراز مدت زمینه ساز نیل به اهداف متعالی می‌شود.