رونمایی از تندیس حضرت آیت الله مهدوی کنی (ره) در موزه عبرت

مراسم رونمایی از تندیس حضرت آیت الله مهدوی کنی (ره) همزمان با سومین سالگرد رحلت ایشان با حضور ریاست محترم دانشگاه امام صادق (ع)، اساتید و دانشجویان دانشگاه امام صادق (ع) در موزه عبرت برگزار شد.

در این مراسم قاسم حسن‌پور، مدیر موزه عبرت بیان کرد: موزه عبرت با به تصویر کشیدن و زنده نگه داشتن جنایات رژیم پهلوی برای نسل جوان و با تکیه بر خاطرات انقلابیون تلاش می کند جریان های وابسته به غرب که برای تطهیر رژیم ستمشاهی فعالیت می‌کنند،خنثی نماید.

وی در ادامه افزود: در موزه عبرت از دو ابزار برای زنده نگه داشتن خاطرات بزرگان استفاده می‌‌شود. یکی ادبیات داستانی که با استفاده از آن خاطرات محبوسین زندان کمیته مشترک را در قالب کتاب های خواندنی عرضه می‌‌ کند و دیگر از طریق استفاده از هنر مجسمه‌سازان جهت ساخت تندیس بزرگان نظام که در اینجا زندانی بوده‌اند.

 در ادامه این مراسم  عزت‌الله شاهی مبارز و زندانی سیاسی سال های پیش از انقلاب با بیان این که آیت‌الله مهدوی کنی (ره) فقط در پی پیروی از خط مشی امام خمینی(ره) بود گفت: ایشان همیشه خود را پشت سر امام می‌دیدند و صرفاً در جهت اسلام فعالیت می‌کردند.

وی با اشاره به اینکه آیت‌الله مهدوی کنی از ابتدا در مبارزات سیاسی شرکت فعال داشتند خاطر نشان کرد: ایشان به تنهایی یک جریان بودند و تشکیلات ارتباطی داشتند و در طول مدت حبس و زیر شکنجه‌های شدید هیچگاه مقاومت خود را از دست ندادند.

عزت شاهی با اشاره به مدت حضور آیت‌الله مهدوی کنی در کمیته انقلاب اسلامی تصریح کرد:در اوایل تشکیل کمیته، جمع‌کردن روحانیون و سایر نیروها و ایجاد اتحاد و هماهنگی بین آن ها کار بسیار مشکلی بود، اما آیت‌الله مهدوی کنی به خوبی از پس این کار برآمدند. اگر ما در کمیته در مورد دستگیری‌ها و سایر مسائل اشتباهی داشتیم آیت‌الله مهدوی کنی با سعه صدر تحمل می‌کردند و ما بعدها می‌فهمیدیم که حق با ایشان بود.

وی در ادامه افزود: آیت‌الله مهدوی کنی در دانشگاه امام صادق نیز بسیار خوب عمل کردند و توانستند جوانان خوبی را برای انقلاب و نظام تربیت کنند.

همچنین در این مراسم حجت‌الاسلام سعید مهدوی کنی فرزند آیت‌الله مهدوی کنی بیان کردند: در خاطرات مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی ذکر و بیان مبسوطی از آنچه در زندان بر ایشان گذشت وجود ندارد و از تمام مدت بیش از دو سال حبس ایشان، چند خط بیشتر نقل نکردند. یک بار به ایشان گفتند:"تمام کسانی که در زندان کمیته مشترک بودند انسان هایی شقی بودند" ایشان پاسخ دادند: "نه اینطور نبود؛ در زندان کمیته مشترک، به دلیل وجود زخمی که در پایم بود نمی‌توانستم استحمام کنم؛ یکی از زندانبان‌ها برایم آب گرم می‌آورد تا سرم را بشویم."

رئیس دانشگاه امام صادق (ع) در ادامه افزودند: آیت‌الله مهدوی کنی خاطراتی از مدت حبس خود با زبان شوخی و طنز بیان می‌کردند. مثلا می‌گفتند: "حسینی شکنجه‌گر ساواک به من می‌گفت: پایت را بالا بیاور تا راحت‌تر شلاق بزنم و من به او می‌گفتم: اگر تو می‌خواهی بزنی پس خودت پایم را بالا بیاور" و یا اینکه نقل می‌کردند: "زمانی که منوچهری شکنجه‌گر ساواک من را کتک می‌زد من مرتباً آیه "ربنا افرغ علینا صبراً و ثبت اقدامنا" را می‌خواندم. یک بار منوچهری به من گفت: آشیخ این ربنا چیست که تو مدام می‌خوانی؟ و من به او گفتم: تو کار خودت را بکن و من کار خودم را؛ من دعایم را می‌خوانم و تو هم کتکت را بزن!» در اواخر رژیم گذشته، منوچهری به آیت‌الله مهدوی کنی می‌گفت:"ما آخر نفهمیدیم تو چه کاره‌ای اما همه جا اسمی از تو هست» که این نشان‌دهنده این است که آیت‌الله مهدوی کنی هیچگاه در بازجویی‌ها اطلاعات را فاش نمی‌کردند. ایشان همواره در مقابل فشارها صبور بودند و ایستادگی بسیاری داشتند و همواره از امام و رهبر و انقلاب دفاع می‌کردند.

در پایان مراسم در حضور ریاست محترم دانشگاه امام صادق (ع) و جمعی از دانشجویان و فرهیختگان دانشگاه امام صادق (ع) از تندیس آیت‌الله مهدوی کنی رونمایی به عمل آمد.